Tag Archives: Joseph Parmar

‘I’m Lopez, 100 and not out’ – News from – UCANEWS.COM

News from – UCANEWS.COM

‘I’m Lopez, 100 and not out’
Father Lopez De Pariza at his residence in Anand, in India’s Gujarat state. Local Catholics are planning programs to celebrate his turning 100 on May 13. (Photo by Binu Alex)

Spanish Jesuit missionary Father Lopez De Pariza came to India in 1951 at the age of 34.

Binu Alex, Ahmedabad 

India 

April 6, 2017

An unusual heatwave made March unpleasant in India’s western Gujarat state. But Jesuit missionary Father Lopez De Pariza is undeterred as he sits by the side of an open window continuing his routine — reading the newspaper.

At the third floor of the Jesuit residence, Father Pariza walks daily to their small library with help of a walker. At the age of 100, this is part of his exercise. And then he immerses himself in the paper until he reads every page.

A movement inside his room makes him look up. “My name is Lopez. I am a 100 and not out.” As if by instinct, his first words were in Spanish, his mother tongue.

Father Pariza came to India from Spain in 1951 at the age of 34. On May 13 this year, he turns 100. His fellow priests and former parishioners are planning a celebration to mark the occasion.

Among the 12 Jesuits at the residence in Anand district, Jesuit Brother Saul Abril is the closest to Father Pariza. Brother Abril is a fellow Spaniard and just 14 years younger. They can speak both local Gujarati and Spanish with the same fluency.

Father Lopez De Pariza in conversation with his compatriot Jesuit Brother Saul Abril at their residence in Anand, in India’s Gujarat state. (Photo by Binu Alex)

Brother Abril is happy that Father Pariza’s 100th birthday celebrations will coincide with Pope Francis’ visit to the Fatima shrine in Portugal. The papal visit will mark the centenary of the apparition of Our Lady to three shepherd children.

The same day when Pope Francis is scheduled to offer a midnight Mass at a farming town, parishioners back in Anand, the “milk capital of India,” will celebrate the life of a missionary they have cherished for three generations.

The babies born when Father Pariza arrived in India are now in their late 60s, their parents are dead or ailing and they are having grandchildren. All remember how Father Pariza cycled to their parish and spent time with them.

Local people in Kheda region vouch for Father Pariza’s sharp memory. He could remember three generations of each member of his parish — nearly 5,000 Catholics — by their first name.

Though the Jesuit priest has fought age head on, he has had a few falls late last year that have left him with partial memory loss. A reason why Father Pariza has his portrait on his door is so that he can identify his room each time he walks along the veranda.

But now he has backup: Samuel Jivabhai Christian, the caretaker of the residence. Samuel has been with him since 1994 and each morning accompanies him as he walks to the library for his routine reading.

When certain news stories upset him, Father Pariza shares his frustration with Samuel. Today the aged man is angry that an airline company did not allow two teenage girls to board a flight because they were wearing leggings. “How can anyone dictate what to wear or where to go,” Father Pariza asked Samuel.

The door of the room where Spanish Jesuit Father Lopez De Pariza lives. The photo helps the missionary, who turns 100 this year, recognize his room. (Photo by Binu Alex)

Born in Bilbao, the capital city of Biscay, a province of Spain located just south of the Bay of Biscay, newspapers have been Father Pariza’s source of information about the world while living in this remote corner of India.

He grew up to become an industrial engineer but joined the Jesuits and became a priest in 1933. He witnessed the 1936 Spanish Revolution when he was in Belgium learning Latin. Nearly 8 million people participated directly or indirectly in the Spanish Revolution but in less than nine months it was crushed.

After being ordained a priest, his choice was to go to Japan or China. But Father Pariza was instead sent to India and arrived in Mumbai on Jan. 26, 1951; exactly one year after India was declared a republic. Since then he has been in and around the Kheda regions of Gujarat.

Jayesh Macwan, a 40-year-old Catholic and electrician in Anand says he remembers how Father Pariza used to roam around on an Indian bicycle and pray at any time of the day.

Inside the kitchen, a middle-aged woman cleaned cauliflowers, tomatoes, carrots and potatoes. “Some of these will be cut and boiled for Father Pariza,” she said.

Brother Abril cuts in to explain the diet of his special companion. “He has a good appetite. He eats well and likes good food but as usual we all avoid spicy food. She knows that,” he said.

The temperature outside unusually soared to 43 degrees Celsius but Father Pariza was still glued to the newspaper — reading the sports page — most probably sensing an Indian victory over the Australians in the test match at Dharamshala.

News from – UCANEWS.COM

My father Mr. Joseph Parmar paid visit to 99 years old Fr. Pariza during his visit to India in March 2017 and remembered the old memories.

Picture taken by my cousin Dinesh Parmar

Learning process never ends and so the exams, throughout our life.

From the beginning of August we find “back to school” banners and advertisement all around. The sun and fun ends when school year starts. Come September and all the schools and colleges opens the doors for students. We do all the preparation specially books as per curriculum.

 

સપ્ટેમ્બર શરૂ થતાં જ અહીં અમેરિકા ખાતેની લગભગ બધીજ શૈક્ષણિક સંસ્થાઓનું નવું સત્ર શરૂ થઈ જાય છે. ઓગષ્ટની શરૂઆતથી શાળા-કોલેજને લગતી સામગ્રી મેળવવા માટે બધા વિદ્યાર્થીઓ અને એમના વાલીઓ તૈયારી કરતા હોય છે. સૌથી અગત્યનું હોય છે અભ્યાસક્રમના પુસ્તકો મેળવવાનું.

 

જ્યારે ભણવાનું પૂરુ થાય ત્યારે એમ લાગે કે – છુટ્યા – પણ જીવનમાં નવું જાણવા, નવા ફેરફાર સાથે તાલ મેળવવા, નોકરીમાં બઢતી મેળવવા વગેરે કારણોસર આપણે નવું ભણવું પડે છે, પરીક્ષા આપવી પડે છે.

 

આજ રીતે જ્યારે ગુજરાતથી નવા વસાહતીઓ અમેરિકાને પોતાની કર્મભૂમિ બનાવવા આવે છે ત્યારે તેમણે પણ અમુક પરીક્ષાઓમાંથી પસાર થવું પડે છે. પોતાની આવડતને અનુરૂપ અમેરિકામાં કામ કરવાનું પ્રમાણપત્ર મેળવવું પડે છે – વાળ કાપવાથી માંડી બધાં કામ માટે! આ ઉપરાંત સૌથી પહેલાં વાહન (કાર) ચલાવવાનું લાયલન્સ મેળવવાની પરીક્ષા. અને પાંચ વરસના વસવાટ બાદ અમેરિકાનું નગરિત્વ મેળવવા માટે ફરી પાછી પરીક્ષા.

 

મારા પિતા અને જન્મજાત શિક્ષક શ્રી.જોસેફ પરમાર ઉપર જણાવેલી બે મહત્વપૂર્ણ પરિક્ષાઓ સારી રીતે પસાર કરી શકે એની સમજ આપતા પુસ્તક બહાર પાડીને નવા ગુજરાતી વસાહતીઓને વરસોથી મદદરૂપ થઈ રહ્યા છે. અમેરિકાસ્થિત લોકો ગુજરાતની સંસ્કૃતિ, પરંપરા, સાહિત્યને જાળવવાના અને ઉજાળવાના ઘણા પ્રયાસો કરે છે. એમાંનો એક છે નાટ્ય મહોત્સવ. “ગુજરાત દર્પણ” ના શ્રી. સુભાષ શાહ, “ગુજરાત ફાઉન્ડેશન” ના શ્રી. કૌશિક અમિન અને “શાકુંતલ આર્ટ્સ” ના શ્રી. શૈલેષ ત્રિવેદી ના સહયોગથી યોજાતો કાર્યક્રમ. આ કાર્યક્રમનો અહેવાલ અમેરિકાસ્થિત સાહિતકાર શ્રી.હરનિશ જાનીએ પોતાની કટારમાં આલેખ્યો છે. આ લેખમાં શ્રી. જોસેફ પરમારના પુસ્તકો નો ઉલ્લેખ “ગુજરાત મિત્ર” સામયિકના કટાર લેખક શ્રી. હરનિશ જાનીના આજના આ લેખમાં જોવા મળે છે. તો વાંચો એ આખો અહેવાલ………………

 

આભાર – અંગુલીનિર્દેશ – શ્રી..અશોક રાઠોડ 
If you have trouble reading please click on it to read in PDF format.
If you have trouble reading please click on it to read in PDF format.

My 60th birthday celebration on Sunday, August 30, 2015.

Thank you family and friends for your wishes, blessings and prayers. My family put together a wonderful birthday celebration with live music performance by Mr. Umesh Patel on Sunday, August 30, 2015. Ton of special thanks to my father Mr. Joseph Parmar, my wife Clera Christian, my son Rodney Christian and my brother Ketan Christian. The celebration started at around 7:00pm and ended after midnight. It was 2:30Am when I went to bed.

Umesh Patel on August 30 2015

God had a purpose to put me on this earth and with the help, love, guidance and support from my parents, siblings, relatives, friends, my wife and son, I think I have lived up to that purpose. It is obvious that when we look back to our life, we regret for some foolish mistakes by ignorance or lake of awareness. But I am very much satisfied that I have lived my life to the fullest. The world has changed a lot in 60 years.

 

Dr. Albert Einstein was passed away on April 18, 1955 in Princeton, NJ and Jagadish Christian was born on August 30, 1955 in Khambhat, India.

 

Disneyland, Walt Disney’s metropolis of nostalgia, fantasy, and futurism, was opened on July 17, 1955. The ticket price was $2.00 in 1955 and now it is $200.00 – 100%

 

The McDonald was opened in 1955, the price of Hamburger was 15 cents in 1955 and now it is around $4.00 – 25%

 

The minimum wage was $1.00 and now the federal minimum wage is $7.25 only 7.25%

 

The exchange rate was roughly Rs. 2 VS $1 in 1955 (it was Rs. 3.75 in 1960 officially) now it is over Rs.66.40

 

But God is still providing fresh air at free of charge for ever. But we have given a price tag to each and everything.

1955inUSA

The best Indian movies of 1955:

 

Rank      Title       Notes
  1. Shree 420 – Raj Kapoor, Nargis
  2. Azaad – Dilip Kumar, Meena Kumari
  3. Jhanak Jhanak Payal Baje – Gopi Kirshna, Sandhya
  4. Udan Khatola – Dilip Kumar, Nimmi
  5. Mr. & Mrs. ’55 – Guru dutt, Madhubala
  6. Insaaniyat – Dilip Kumar, Dev Anand, Beena Rai
  7. Munimji – Dev Anand, Nalini Jayvant
  8. Seema – Balraj Sahani, Nootan
  9. Baradari – Ajeet, Geeta Bali
  10. Devdas – Dilip Kumar, Suchitra Sen, Vaijayanti Mala

 

No wonder why I love music so much. The songs of the above movies are still fresh in mind.

1955 BME

Tribute to a great man and mentor Mr. Jacob Patelia from Mr. Joseph B. Parmar

JPprayer1

હાર્દિક સ્મરણાંજલિ!

 

માનનીય મુરબ્બી શ્રી જેકબભાઈ પટેલિયાના સ્વર્ગવાસી થયાના સમાચાર જાણીને દુ:ખ થયું. દીર્ઘ આયુષ્ય ભોગવ્યા બદલ પ્રભુનો આભાર માનું છું, એમનો આ દુનિયામાં વસવાનો સમય પ્રભુએ પસંદ કરેલો સમય છે, ત્યારે પ્રભુની ઈચ્છા સ્વીકારીએ.

 

મારા ફળિયા-સરદાર પોળમાં પેસતાં જ જેકબભાઈનું રહેઠાણ, અને ત્યાર પછી એક ઘર મૂકીને મારા બાપુનું ઘર. બાળપણમાં જેકબભાઈ મને વાત્સલ્યભર્યા વહાલથી રમાડતા, મારી કિશોરાવસ્થામાં દિવસનો મહત્તમ વખત હું તેમના ઘેરમાં જ ગાળતો અને એમના ઘરની પડશાળમાં બાંકડા ઉપર મારો અડ્ડો. એમનાં માતાપિતા મને વહાલ કરતા.

 

જેકબભાઈનાં લગ્ન પછી કાંતાભાભી સાથે થયા પછી (ભાભી ન કહેતાં હું તેમને કાન્તા જ કહેતો) અમારી વચ્ચેના સંબંધોમાં પ્રેમ-બેવડાયો અને તેમના ઘેર કાન્તા સાથે મને વધુ ગોઠતું. જેકબભઈ જુવાનીમાં ઠાઠથી રહેતા અને તેમની પાસેથી ‘અપટુડેટ’ વસ્ત્રપરિધાનની ટેવ મને મળેલી છે. કરમસદમાં તે વખતે ’કોલસા’થી ગરમ થતી ઈસ્ત્રી તેમણે-તેમના મોટાભાઈ ફિલિપભાઈએ વસાવેલી, અને કપડાંને ઇસ્ત્રી કરવાનું તેઓ પોતાનાં કપડાંને ઈસ્ત્રી કરતા. તે જોઈને હું શીખેલો અને જ્યારે મારાં એકાદ જોડને ઈસ્ત્રી કરવાની હો, ત્યારે તેમની જ ઈસ્ત્રી વાપરતો. ગીલ્લી-દંડા, ભમરડા, લખોટીઓ અને પછી ક્રિકેટ રમવાની તેઓના શોખમાં હું પણ રંગાયેલો. જેકબભાઈ એ જમાનામાં આણાંદ સીનેમા જોવા જતા અને ફિલ્મનાં ગીતો ગાતા, તે સાંભળીને એ સમયનાં ગીતો હું શીખી લેતો. ફિલ્મી ગીતો ગાવાના મારા શોખ પાછળ પરોક્ષ રીતે જેકબભાઈની ફિલ્મી ગીતો ગણગણવાની ટેવ કારણભૂત ખરી!

 

અમારા ફળિયામાં જેકબભાઇ એક ઉદારદિલ જુવાન તરીકે સૌને વહાલા હતા. મારાં લગ્ન થયા પછી જેકબભાઈ અને કાન્તાભાભીને અમે બન્નેને-હું અને સુશીલાને તેઓએ આદરથી પોતાનાં ખાસ મેળાપી તરીકે ચાહત આપેલી છે, તે વિસરાય તેમ નથી. અમારા યુએસએ ગયા પછીના સંબંધો પણ ગાઢ રહ્યા છે, અને અમારી વતનની હર મુલાકાતે જેકબભાઈ તેમના ઘેર ખાસ જમણની વ્યવસ્થા ગોઠવતા, અને ખાણિ-પીણી વાતોમાં અમે રાતના૨-૪ વાગ્યા સુધી મજા માણતા! એક ઉમદા વડીલ અને નમ્ર અને સાલસ વ્યક્તિ તરીકે હું અને મારાં સ્વ. પત્ની સુશીલા તેમનો ઘણો જ આદર કરતાં. મીઠાં સ્મરણોનો આજે પણ આનંદ થાય તેવો સંબંધ જેકબભાઈની સાથેનો છે. હવે મારાં પ્રિય કાન્તાભાભી એકલાં તો ન કહેવાય, પણ જેકબભાઈની વસમી વિદાય પછી મને ખુબ સાંભરે છે. મારી તેઓને ખાસ સાંત્વના પાઠવું છું. જેકબભાઈ અને કાન્તાભાભીએ પોતાનાં બધાં બાળકોને ઉચ્ચ શિક્ષણ આપીને આદર્શ માબાપ તરીકે ફરજ બજાવી છે. હું અને મારા સમગ્ર પરિવાર તરફથી માનનીય જેકબભાઈને હૃદયપૂર્વક સ્મરણાંજલિ પાઠવું છું.

JPprayer

 

પ્રભુ તેઓશ્રીના આત્માને શાશ્વત શાંતિ બક્ષે અને સ્વજનોને પ્રભુ દિલાસો બક્ષે તેવી અભ્યર્થના સાથે…

 

-આપનો જોસેફ પરમાર,JBparmar

 

જૂન ૪, ૨૦૧૫ ગુરુવાર. (યુએસએ) 

 

મારા પ્રિય કાકા અને મધુ, અરવિંદ, ,વિજય અને ડો. સિલાસ પટેલિયા (સંપાદક – દૂત – કાવ્ય ધારાધારા) ના પિતા

 

[wppa type=”slide” album=”38″ align=”center”]Any comment[/wppa]

Pictures: Samir Parmar/Kalpesh Christian